[HAIKI] HATE YOU NC
“เดี๋ยวฉันจัดให้!”
พูดจบไฮซากิก็โยนร่างโปร่งที่อุ้มอยู่นั่นกระแทกกับพื้นเตียงอย่างแรงพร้อมกับร่างแกร่งที่ทาบทับลงมาอีกครั้ง
มือหนาฉีกกระชากเสื้อผ้าที่อยู่บนตัวคนผมทองจนขาดวิ่น ใบหน้าคมซุกลงที่ซอกคอขาวขบเม้มแรงๆจนอีกคนโอดครวญ
ร่างโปร่งพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นจากการกระทำอันแสนอุกอาจนี่
“ห หยุดนะโชโงะคุง อ อย่า!”
ใบหน้าของคนร่างหนาเริ่มซุกไล้ลงมาบนแผ่นอกบาง
ลิ้นร้อนลากเลียวนรอบยอดอกบางอย่างหยอกล้อก่อนที่ริมฝีปากนั้นจะครอบครองยอดอกสีสวยเข้าไป
ลิ้นร้อนตวัดดูดดึงจนคนโดนกระทำตัวกระตุก
“อ๊ะ อย่า..”
“หึ นายนี่หวานดีนะเรียวตะ”
ละริมฝีปากจากการหยอกเย้ากับยอดอกสีสวยมากดจูบบนริมฝีปากบางหนักๆ
ร่างกายคนตรงหน้านั้นดึงดูดเขามาก มากจนทนไม่ไหว
“อย่า อย่าถอดนะโชโงะคุง อึก”
คิเสะสะดุ้งไหวทันทีเมื่อมือหนานั้นเลื่อนมาปลดกระดุมกางเกงของเขาดึงมันออกแล้วโยนไปอย่างไม่สนใจว่ามันจะไปตกอยู่ตรงไหน
ก่อนจะจัดการกับชั้นในตัวบางกระชากมันออกแล้วโยนตามกางเกงนั้นไป
ไฮซากิจ้องมองร่างกายขาวที่เปลือยเปล่าโดยสมบูรณ์แบบอย่างตาพราว
ลิ้นหนาแลบเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหายกับภาพร่างกายขาวผุดผ่องเบื้องหน้า
แก่นกายของคนผมทองด้านใต้ที่เริ่มแข็งชันขึ้นมาน้อยๆตามแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้ายิ่งทำให้ไฮซากิยกยิ้มอย่างพออกพอใจ
“ความรู้สึกไวดีนี่เรียวตะ หึหึ”
“อึก อ๊ะ ม ไม่” ร่างโปร่งครางค้านเสียงแผ่วเมื่อมือหนาข้างหนึ่งจับส่วนอ่อนไหวของเขารูดรั้งรัวเร็ว
สะโพกบางแอ่นชันขึ้นตามจังหวะที่ถูกปรนเปรอ
ทำเอาคนที่กระทำอยู่แลบลิ้นเลียปากกับภาพที่แสนเย้ายวนตรงหน้า
“รู้สึกว่าการกระทำกับคำพูดของนายมันจะสวนทางกันนะ
หืม” ไฮซากิก้มหน้าเข้ามากระซิบใกล้ๆด้วยเสียงแหบพร่า
ขณะที่มือนั้นก็ยังคงรูดรั้งไปเรื่อยๆไม่หยุด
“ช โชโงะ ค อ๊า!” เสะร้องครางเสียงหลงทันที
เมื่อมือหนานั้นเร่งจังหวะรัวเร็วจนเขารู้สึกพร่ามัวไปหมด
ไม่นานนักร่างกายก็กระตุกเกร็งก่อนน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมาจนเลอะมือหนา
ร่างโปร่งนอนหอบหายใจถี่อย่างหมดแรง
แต่ก็ต้องกระตุกร่างอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวแทรกลึกเข้ามาในช่องทางสีอ่อนรวดเดียวสามนิ้วโดยไม่มีการบอกกล่าวอะไรทั้งสิ้น
“เจ็บ! ฮึก!”
คิเสะยกมือขึ้นมาบีบไหล่แกร่งแน่นอย่างระบายความเจ็บ
“เรียวตะ นายนี่มัน..สุดยอด อืม”
นิ้วเรียวขยับเข้าออกในช่องทางนั้นถี่รัว
ร่างหนาครางเสียงต่ำอย่างพอใจกับช่องทางที่แสนคับแน่นนั้น
นิ้วเรียวถูกถอนออกจากช่องทาง ไฮซากิปลดกางเกงของตนร่นลงไปกองที่หัวเข่า
แก่นกายแข็งชันของคนร่างหนาถูไถเสียดสีกับช่องทางร้อนจนร่างโปร่งนั้นตัวสั่นเกร็ง
“ฉันจะเข้าไปแล้วนะ”
“อย่านะ โชโงะคุง ม ไม่เอา!”
คิเสะพยายามถดกายหนีแต่มือแกร่งนั้นกลับรั้งสะโพกเขาไว้แน่นจนขยับไม่ได้
“อ๊า!!!” ร่างโปร่งหวีดร้องอย่างสุดเสียงทันทีเมื่อส่วนแข็งขืนของอีกคนแทรกเข้ามาในร่างกายทีเดียวจนสุด
เส้นผมสีทองสว่างสะบัดไปมา ดวงตาสีน้ำผึ้งมีน้ำใสไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ฮ อึก เจ็บ อื้อ!” คิเสะครางไม่เป็นศัพท์เมื่ออีกคนขยับกายเข้าออกเชื่องช้าสลับเร็วแรงตามจังหวะอารมณ์
“เรียวตะ เรียวตะ”
“อ อึก ฮึก”
ร่างโปร่งพยายามเม้มริมฝีปากแน่นไม่ยอมส่งเสียงครางออกไปให้อีกคนได้ยิน
ร่างกายสั่นไหวไปตามจังหวะที่อีกคนกระแทกเข้ามาไม่หยุดทั้งเจ็บปวดทั้งทรมาณและเสียวซ่าน..
“อื้ม!”
“อ๊ะ อ๊า!!”
ร่างหนาที่ใกล้ถึงฝั่งฝันกระแทกกายใส่ร่างด้านใต้รัวเร็ว
คิเสะกรีดร้องด้วยความเจ็บ เพียงไม่นานร่างสูงที่กระแทกกายนั้นอีกสามสี่ครั้งก็กระตุกกายปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางที่บอบช้ำ
ในขณะที่ร่างโปร่งก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้งหนึ่ง
“ฉันเกลียดนาย เรียวตะ”
นั่นเป็นสิ่งที่คิเสะ
เรียวตะได้ยินเป็นเสียงสุดท้ายก่อนสติทั้งหมดจะดับวูบไป…
