[AOKI] LOSER NC

[AOKI] LOSER NC

ทันทีที่เอ่ยจบ ริมฝีปากของคนตัวสูงก็ทาบทับลงที่กลับปากสีสวยทันที คิเสะเบิกตากว้างอย่างตกใจ มือเล็กๆก็ยังคงพยายามดันไหล่อีกคนให้ออกห่างอย่างไม่ลดละ แต่คนร่างสูงก็ยังไม่ยอมหยุดการกระทำอยู่ดี

“อือ..อือ..” ปากสวยที่กำลังจะอ้าร้องประท้วงกลับต้องเปลี่ยนมาเป็นครางอื้ออึงในลำคอแทน เมื่อลิ้นหนาของคนตัวสูงสอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก เกี่ยวกระหวัดพัวพันกับลิ้นเล็กของเขาอย่างสนุกสนาน ตาสวยที่ตอนแรกเบิกกว้างกลับค่อยๆปรือหรี่ลงตามแรงอารมณ์ มือบางที่คอยต่อต้านกลับอ่อนแรงลงตามไปด้วย

“อ อาโอมิเนจจิ..” ร่างสูงผละออกจากริมฝีปากแสนเย้ายวนก่อนจะลากริมฝีปากมายันลำคอระหงส์ ปากหนาขบเม้มดูดดุนพร้อมกับลิ้นร้อนที่ไล่เลียแรงๆบนซอกคอขาวจนเกิดรอยรักสีกุหลาบ

“หอม” อาโอมิเนะเอ่ยบอกตอนผละใบหน้าออกมาจากลำคอเพรียว คิเสะหน้าแดงก่ำกับคำชมก่อนจะแสหน้าไปอีกทางอย่างเขินอาย

อาโอมิเนะยกยิ้มน้อยๆก่อนจะฝังจมูกโด่งลงบนลำคอขาวอีกครั้ง คิเสะสะดุ้งเชิดหน้าขึ้นทันที คนผิวแทนเห็นดังนั้นก็พรมจูบสร้างรอยความเป็นเจ้าของต่อไปเรื่อยๆ มือหนาที่อยู่ไม่สุขก็เคลื่อนมาถอดชุดคลุมที่อยู่บนกายของคิเสะให้หล่นลงกับพื้น ตามด้วยเนคไทสีเข้ม

“อา..” เสียงครางดังขึ้นแผ่วเบาจากริมฝีปากสวยทันที เมื่อมือสีแทนนั้นลูบวนบนหน้าอกของเขา ก่อนที่นิ้วเรียวยาวจะแกล้งสะกิดยอดอกผ่านเนื้อผ้าที่ขวางกั้นอยู่รัวๆจนคนผมทองต้องบิดตัวหนี

อาโอมิเนะค่อยๆเลื่อนมือมาปล่อยกระดุมตามสาบเสื้อของอีกคนช้าๆจนหมด เสื้อเชิ้ตสีขาวที่แหวกออกจากกันทำให้เห็นผิวกายที่อยู่ภายใต้เสื้อบางๆนั่น มันขาวเนียนและน่าสัมผัส ยอดอกสีสวยที่ตั้งชันเหมือนกำลังยั่วยวนให้เขาลงไปฉกชิมมัน

ไม่รอช้าริมฝีปากของอาโอมิเนะก็เข้าครอบครองสิ่งที่ล่อตาล่อใจทันที คิเสะกระตุกตัวเมื่อลิ้นร้อนไล่วนอยู่บนยอดอกอย่างเอาแต่ใจ ปากหนาก็กดจูบจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบดังไปทั่ว ร่างโปร่งทำได้แค่ยืนกัดปากแน่นด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับ

“อ อือ..อาโอมิเนจจิ..”

“อืม..หวาน” คนผิวแทนบอกทั้งๆที่อยู่ซุกไซร้อยู่ไม่เลิก จนคิเสะต้องแอ่นอกขึ้นตามสัญชาตญาณ

“อา..อ๊ะ!” คิเสะสะดุ้งตัวทันทีเมื่ออยู่ๆมือหนาของคนตัวสูงก็เลื่อนมาวางที่กลางลำตัวแล้วลูบไปมาก่อนจะกดน้ำหนักมือลง ทำเอาส่วนนั้นค่อยๆแข็งขืนขึ้นมาตามแรงปลุกเร้า

“อาโอ..มิเนจจิ..ม ไม่..เอา” คิเสะครางห้ามเสียงแผ่ว แต่ร่างกายกลับตอบสนองมือหนาไปซะอย่างนั้น

ย...แย่ที่สุด!

“หื้ม..แน่ใจหรอคิเสะ?” อาโอมิเนะกระซิบถามเสียงยั่วใกล่ใบหูเล็ก ฟันคมกัดเข้าที่หูอีกคนเบาๆ คิเสะหลับตาเชิดหน้าขึ้นอย่างไม่อาจห้ามได้ คนผิวแทนที่เห็นร่างที่ควบคุมเริ่มอ่อนโอนก็รีบปลดเข็มขัดแล้วล่นกางเกงนักเรียกของร่างโปร่งลงทันที

คิเสะสะดุ้งเมื่อความเย็นปะทะกาย ตอนนี้ทั้งร่างแทบจะเปลือยเปล่าอย่างเต็มรูปแบบแล้วก็ว่าได้ ใบหน้าขาวใสหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย ร่างโปร่งพยายามถอยตัวให้ชิดกำแพงมากกว่าเดิม

ร่างสูงเห็นภาพด้านหน้าก็แลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยความหื่นกระหาย คนผมทองตรงหน้าเขาช่างเร้าอารมณ์เสียจริงๆ บนกายเพรียวมีเพียงเสื้อเชิ้ตที่จะหลุดแหล่มิหลุดแหล่กับกางเกงชั้นในสีขาวที่ปกปิดส่วนสำคัญเอาไว้แค่นั้น

อาโอมิเนะแกล้งเบียดกายให้แนบชิดกับกายอีกคน ด้วยความสูงที่ใกล้เคียงกันทำให้ส่วนกลางลำตัวของทั้งคู่สัมผัสกันผ่านเนื้อผ้าที่ขวางกันเอาไว้ เหมือนอาโอมิเนะจงใจแกล้ง ร่างสูงกว่าเบียดถูส่วนนั้นไปมา จนคิเสะต้องเม้มปากแน่นกลั้นเสียงครางเอาไว้ทันที

“อ อึก”

“ไหนบอกว่าไม่ไงคิเสะ ทั้งแข็งแล้วก็เปียกขนาดนี้แล้วเนี่ยนะ? หึหึ” อาโอมิเนะแกล้งพูดแหย่อีกคน คิเสะหันควับมามองค้อนด้วยใบหน้าแดงก่ำที่ทั้งโมโหปนเขินอาย

ก็เพราะใครที่ทำให้มันเป็นแบบนี้กันเล่า ไอ้บ้าอาโอมิเนจจิ!

“ย หยุดพูดเลยนะ!..อ อา”

“หึหึ”

“ขำอะไร.. อ๊ะ!!” ถามยังไม่ทันจบดีกายเพรียวก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อมือหนาสีเข้มของอาโอมิเนะกระชากกางเกงชั้นในที่ปิดส่วนสำคัญเอาไว้นั้นลงไปกองที่เท้า ก่อนที่ปากหนานั้นจะเข้าครอบครองส่วนนั้นเอาไว้ทันที

“อึก..อ อาโอ..อาโอ..” คิเสะครางกระเส่าไม่เป็นจังหวะเมื่อปากหนานั้นขยับเข้าๆออกๆ

ลิ้นร้อนแลบเลียไปทั่วจนขนบางลุกชันอย่างเสียวซ่าน ความรู้สึกเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง ฟันขาวกัดเข้าที่ริมฝีปากของตนด้วยความเสียดเสียว จังหวะขยับที่เอาแต่ใจของอีกฝ่ายทำเอาสติของคิเสะเตลิดเปิดเปิง

“อา..อา” มือบางเลื่อนมากำแน่นลงบนเส้นผมสีน้ำเงินเข้มของอีกฝ่ายเพื่อระบายอารมณ์ที่แสนอึดอัด อาโอมิเนะยกยิ้มพราวก่อนจะขยับจังหวะต่อไป

“ไม่ไหว อ อาโอมิเนจ..อื้อ!!” คิเสะครางไม่เป็นศัพท์เมื่ออารมณ์ที่ถูกชักนำใกล้จะถึงฝั่งฝัน “ม..มันจะ..”

“อ อ๊า..” เมื่อรู้ว่าอีกคนจะทนไม่ไหวก็รีบเร่งจังหวะขึ้นให้ทันที ร่างเพรียวกระตุกกายสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาในโพรงปากของคนผิวแทน อาโอมิเนะกลืนน้ำนั้นลงคออย่างไม่นึกรังเกียจ

ใบหน้าหวานแดงซ่านที่หอบหายใจรัวอย่างเหนื่อยอ่อน ร่างโปร่งแทบจะไม่เหลือแรงแม้แต่พยุงตัวเอง ถ้าไม่ได้มือหนาที่คอยค้ำสะโพกเอาไว้คิเสะคงทรุดลงไปกับพื้นแล้วแน่ๆ แต่ยังไม่ทันที่จะหายเหนื่อยร่างทั้งร่างก็ถูกพลิกหันหน้าเข้าหากำแพงทันที

“ท ทำอะไรน่ะอาโอมิเนจจิ” คิเสะร้องถามอย่างตกใจ

“..ทำนายไง” อาโอมิเนะตอบกลับนิ่งๆแล้วยิ้มกริ่ม พร้อมกับปลดกางเกงนักเรียนของตนลงไปกองที่เข่า อาโอมิเนะจับส่วนนั้นของคนที่แข็งขืนดุนดันอยู่ที่ก้นขาว คิเสะรู้สึกกระดากอายแทบอยากจะระเบิดหายไปซะตรงนั้น

คำพูดคำจากับกริยาท่าทางแบบนั้น...หน้าด้านที่สุด!

“เดี๋ยว..ด เดี๋ยวก่อน..”

“เดี๋ยวไม่ไหวแล้ว โทษทีแล้วกัน” อาโอมิเนะตอบแค่นั้นก่อนจะจับชายเสื้อเชิ้ตสีขาวของอีกคนถลกขึ้นไปไว้กลางหลัง ส่วนแข็งขืนของตนจ่อที่ช่องทางสีสวยของคนผมทอง แล้วดันมันเข้าไปจนสุด

“อาโอมิ..อ๊า!!!” คิเสะครางลั่นเมื่อส่วนนั้นแทรกเข้ามาในกายของดุดัน มันเจ็บมากจนน้ำตาเล็ด เพราะคนตัวสูงยังไม่ได้เบิกทางเลยอยู่ๆก็ใส่เข้ามาแบบนี้มันเอาแต่ใจที่สุดเลย

“เจ็บ..อือ จ เจ็บ”

“อา ขอโทษคิเสะ..มันแน่น..มาก”

ปากพูดขอโทษแต่กายหนายังคงขยับเข้าออกอย่างรัวเร็ว ขาเรียวสั่นพั่บเหมือนจะหมดแรง คิเสะยันแขนท้าวเข้ากับกำแพงเพื่อช่วยพยุงตัวเอง แรงกระแทกกระทั้นจากคนด้านหลังยังคงส่งมาไม่หยุด

มือสีแทนข้างหนึ่งคว้าเข้ากับสะโพกบางไว้ ส่วนมืออีกข้างก็เลื่อนไปคว้าส่วนอ่อนไหวของคนผมทองขยับรูดรั้งเพื่อให้อีกคนคลายความเจ็บจากการกระทำของเขาลงบ้าง

“อ อ๊ะ อา” เสียงหวานครางกระเส่า จากความเจ็บแปลเปลี่ยนเป็นความสอย่างห้ามไม่ได้ คิเสะบิดกายอย่างเสียดเสียวเมื่อโดนรุกเร้าทั้งด้านหน้าและด้านหลังแบบนี้

“อืม..” จมูกโด่งไล้ลงไปฝังที่ซอกคอขาวด้านหลังแล้วพรมจูบไปทั่ว พร้อมกับส่วนล่างที่ยังคงขยับเข้าออกตามแรงอารมณ์

“อึก..อาโอมิเนจจิ อาโอ อ อื้อ”

“ค คิเสะ..คิเสะ”

ภายในห้องที่เงียบเชียบมีเพียงเสียงเนื้อกระทบกันบวกกับเสียงครางที่ดังระงมไปด้วยความสุขสม

“อาโอมิเนจจิ..จ จะไม่ไหว..อะ” คิเสะบอกเมื่อตัวเขากำลังจะปลดปล่อยอีกครั้ง

“พร้อมกันนะ” อาโอมิเนะบอกพร้อมเร่งจังหวะการไสกายให้รัวเร็ว มือหนาที่ทำหน้าที่ช่วยอีกคนก็รูดรั้งเร็วขึ้น

“อื้ม!!”

อาโอมิเนะกระทั้นกายอีกเพียงสามสี่ครั้งก่อนที่ร่างหนาจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าเต็มช่องทางอีกคน พร้อมกับมือหนาที่เร่งจังหวะจนคนผมทองด้านหน้ากระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยออกมาตามกัน

“อ อ๊า!!”

เสียงหอบหายใจอย่างรุนแรงของทั้งคู่ดังขึ้นสลับกัน  อาโอมิเนะถอนกายออกจากร่างของอีกคน ทันทีที่อีกคนออกไปร่างทั้งร่างของคิเสะก็ทรุดฮวบลงกับพื้นทันทีอย่างไร้เรี่ยวแรง

“อาโอมิเนจจิบ้าที่สุด! นิสัยไม่ดีด้วย!” ร่างโปร่งทำได้เพียงบ่นกระปอดกระแปดอยู่กับพื้น อาโอมิเนะเห็นอีกคนทำหน้างอก็ยกยิ้มอย่างมีชัย

“ยิ้มอะไรของนายเล่า!”

“ก็ป่าว..” อาโอมิเนะตอบก่อนจะก้มลงไปนั่งยองๆข้างๆที่หมดแรง แล้วเอ่ยคำที่ทำให้คิเสะเบิกกว้างอีกครั้ง

“ไปต่อกันที่เตียงเถอะ..”

พูดจบอาโอมิเนะก็ช้อนตัวร่างโปร่งของคนผมทองขึ้นแนบอก ก่อนจะเดินไปที่เตียงเพื่อทำในสิ่งที่พูดไว้เมื่อกี้ คิเสะทำได้แค่อ้าปากพะงาบตกตะลึงในความเอาแต่ใจของคนผิวแทน โดยไม่เหลือแรงที่จะดิ้นหนีต่อแล้ว

[AKAKI] MY MAID NC

[AKAKI] MY MAID NC

"อื้อ!" ยังไม่ได้ได้ทักท้วงปากของอาคาชิก็ทับลงมาปิดปากของคนด้านใต้สนิท ลิ้นร้อนสอดเข้าฉกชิมความหวานล้ำภายในโพรงปากนั้นอย่างสนุก

คิเสะครางอือในลำคออย่างอ่อนระทวย รสจูบที่ร้อนผ่าวถูกส่งมาทำเอาร่างทั้งร่างไม่สามารถต้านได้ มือเรียวขยุ้มเสื้อตัวหนาบนร่างด้านบนจนยับยู่ยี่

อาคาชิผละริมฝีปากออกมาจากความหวานล้ำนั้น ก่อนจะย้ายริมฝีปากมากดจูบลงบนซอกคอขาวจนขึ้นรอยแดง

"อ๊ะ คุณชายมัน..ป เป็นรอยฮะ" เสียงหวานท้วงแผ่วเบา แต่อีกคนก็ยังคงไม่หยุดสร้างรอย

"ใครสน?" คำตอบแบบเดิมที่คิเสะอยากจะซื้อต่อมาปาทิ้งซะให้สิ้น คืออีกคนไม่สนแต่เขาสนไง!

มือแข็งแรงเลื่อนมาถลกเสื้อนอนของคนด้านใต้ขึ้นจนเห็นแผ่นอกขาวนวลน่าสัมผัส ยอดอกสีสวยทั้งสองข้างมันช่างล่อตาล่อใจ อาคาชิ เซย์จูโร่ คนนี้ยิ่งนัก นิ้วยาวเลื่อนมาสะกิดยอดอกที่ล่อตานั้นเบาๆทำเอาคนโดนสะดุ้ง เม้มปากแน่น

"อื้อ!" คิเสะกัดริมฝีปากแน่นกว่าเดิมเมื่อปากของคุณชายทาบลงมาบนยอดอกอีกข้างที่ว่าง อกบางแอ่นขึ้นอย่างเสียวซ่าน ทำเอาอาคาชิพึงพอใจเป็นอย่างมาก

มือแข็งแรงของอาคาชิอยู่ไม่สุขเลื่อนมากดลงส่วนกึ่งกลางลำตัวผ่านกางเกงนอนของคนผมทองเน้นๆจนคิเสะกระตุกกาย

"ต ตรงนั้นมัน อึก.."

"หืม? ทำไมงั้นหรอเรียวตะ?" เสียงเรียบเอ่ยถามเย้าอารมณ์ มือที่กดย้ำอยู่นั้นเลื่อนกางเกงของคนผมทองลงไปกองที่เข่า ก่อนจะกอบกุมส่วนนั้นของคิเสะเอาไว้แล้วขยับเบาๆ

"อ อือ..คุณชาย..อึก" เสียงหวานร้องครางตามแรงน้ำหนักมือของอีกฝ่าย

ปากหนายกยิ้มอย่างพอใจกับท่าทางของคนตรงหน้าที่มีอารมณ์นั้น หน้าเนียนหลับตาเม้มริมฝีปากแน่น เพื่อเก็บเสียงร้องที่น่าอาย อาคาชิเห็นแบบนั้นจึงแกล้งขยับส่วนนั้นรัวเร็วขึ้นจนอีกคนบิดเร้าอย่างเสียวซ่าน

"อะ.." ในขณะที่กำลังจะถึงฝั่งฝันแล้ว อยู่ๆมือที่คอนปลุกเร้าอารมณ์เขานั้นก็หยุดลงทันที คิเสะลืมตาขึ้นมองใบหน้าอีกคนอย่างงุนงง ใบหน้าเนียนบ่งบอกถึงอารมณ์ที่คั่งค้างของตัวเองเป็นอย่างมาก

"ค คุณชายฮะ.." เสียงแผ่วเอ่ยเรียก มือบางทนไม่ไหวกำลังจะเลื่อนไปเพื่อช่วยให้ตัวเองถึงฝั่งฝัน แต่ก็โดนมือแข็งแรงปัดออก

"ฉันไม่อนุญาติให้นายทำ" เสียงเรียบเย็นเอ่ย ปากหนากระตุกยิ้มเบาๆ คิเสะเม้มปากแน่นอย่างข่มกลั้นอารมณ์

"ฉันจะช่วยนาย.." อาคาชิกระซิบลงใกล้กับใบหูเล็ก "แต่นายต้องตอบคำถามเมื่อเย็นกับฉันมาก่อน"

“…”

“ตอบสิเรียวตะ..” อาคาชิเร่งเร้า มือแข็งแรงนั้นยังคงกดย้ำอยู่เพื่อนกลั้นแกล้งอีกคน “นายเป็นอะไร?”

“อึก..” ไม่ได้ ยังไงก็บอกไม่ได้เด็ดขาด…

“นายหึงฉันกับเท็ตสึยะงั้นหรอ?”

ดวงตากลมมองใบหน้าอีกคนอย่างตกใจ คุณชายรู้ได้ยังไงกัน? แต่คิเสะก็ยังคงปฏิเสธออกไปเช่นเดิม ใบหน้าเรียวส่ายหนักๆ

“ม ไม่ใช่ฮะ..”

“โกหก”

“อื้อ!” กายเพรียวสะดุ้งอีกคราเมื่อมือนั้นขยับรูดรั้งรัวเร็วอีกครั้งอย่างกลั้นแกล้ง จนคิเสะแทบทนไม่ไหวแต่กลับต้องค้างเติ่งเหมือนเดิมเพราะอีกคนไม่ยอมปลดปล่อยเขาสักที

“เรียวตะ..” เสียงเย็นเยียบเรียกขึ้นอีกครั้งใกล้ใบหู ลิ้นร้อนแลบเลียตรงติ่งหูอย่างเร้าอารมณ์ให้เตลิดกว่าเดิม

คิเสะรู้สึกว่าเขาคงอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ใบหน้าเรียวพยักหน้ารัวๆอย่างยอมรับ “ช ใช่ฮะ อึก..”

“หึ ก็แค่นั้น” อาคาชิกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนที่มือหนานั้นจะทำหน้าที่ขยับรูดรั้งส่วนนั้นของอีกคนต่อไปจนคิเสะกระตุกกายปลดปล่อยหยาดน้ำแห่งอารมณ์ออกมาจนเปรอะเปื้อนมือเขา

คนผมทองนอนหอบหายใจอย่างหนักหน่วงเหมือนตัวเองไปวิ่งมาสักสามสี่กิโล หน้าเนียนแดงก่ำด้วยความอับอาย ปากบางเผยอเอากาศหายใจเข้าปอด

อาคาชิจัดการยกขาเรียวของอีกคนขึ้นจนแทบชิดกับอก ช่องทางสีสวยที่ปรากฏตรงหน้าเขาทำเอาคนผมแดงห้ามใจไว้ไม่อยู่ นิ้วเรียวยาวที่เปื้อนคราบรักจากอีกคนที่ปล่อยมาเมื่อครู่สอดเข้าไปในช่องทางนั้นทันที

“อ๊า!” คิเสะครางลั่นเมื่อนิ้วยาวนั้นแทรกเข้ามาในกายแล้วขยับเข้าออกหมุนวนอย่างเอาแต่ใจ อาคาชิขยับนิ้วจนพอใจก่อนจะถอนนิ้วออกมา มือหนาเลื่อนมาล่นกางเกงนอนของตนเองลงส่วนที่แข็งขืนนั้นปรากฏออกมาให้คนที่นอนอยู่ได้หน้าแดงฉ่า

คนผมแดงไม่รอช้าเขาดันส่วนนั้นเข้าไปในช่องทางที่คับแน่นทันที คิเสะเชิดหน้าอย่างเจ็บปวดปนเสียวซ่าน กายแกร่งขยับสะโพกเข้าออกตามจังหวะ

“อ อื้อ คุณชาย..”

“ฉันเคยบอกไว้ว่ายังไง เวลาแบบนี้ให้เรียกฉันว่ายังไง?” พูดบอกกับสะโพกหนาที่ขยับเข้าออกไม่หยุดยั้ง

“อึก..ซ เซย์..”

“อืม ดีมากเด็กดี” มือหนาลูบกลุ่มผมสีทองสว่างนั่นเบาๆเป็นเชิงให้รางวัล กายแกร่งยังคงโหมกระหน่ำใส่ร่างด้านใต้ไม่หยุด แถมยังเร่งจังหวะให้รัวเร็วกว่าเดิมจนคิเสะร้องครางเสียงดังอย่างทนไม่ไหว

มือบางยกขึ้นโอบแผ่นหลังแข็งแรงนั่นไว้แน่นเพื่อระบายความเสียวซ่าน อาคาชิสวนกายอีกเพียงไม่กี่ครั้งร่างทั้งร่างก็กระตุกเกร็งแล้วปล่อยอารมณ์นั้นใส่ร่างด้านใต้

[KAGAKI] THAT…NIGHT NC

[KAGAKI] THAT…NIGHT NC

พูดเท่านั้นก่อนที่ริมฝีปากหนาจะประกบเข้ากับริมฝีปากเรียวบางอย่างร้อนแรง มือบางยกขึ้นมาเกาะไหล่หนาเอาไว้แน่น ลิ้นหนาสอดแทรกชอนไชเข้าไปใยโพรงปากบางอย่างช่ำชอง เรียวลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกับเรียวลิ้นเล็กอย่างหนักหน่วง

“อื้อ”

คางามิถอนริมฝีปากออกมาก่อนที่จะเลื่อนริมฝีปากมากดระดมจูบบนต้นคอเรียวขาวไปทั่วจนขึ้นรอยสีแดงตราเอาไว้ คิเสะเอียงคอเพื่อให้อีกคนทำตามใจชอบได้สะดวกมากขึ้น มือหนาเลื่อนมาบีบเคล้นยอดอกของร่างขาวนวลเล่นจนคิเสะต้องแอ่นอกรับอย่างพึงพอใจ

เห็นดังนั้นคางามิจึงเลื่อนริมฝีปากนั้นมาครอบครองยอดอกอีกข้างก่อนจะดูดดึงตวัดลิ้นไปมาจนอีกคนต้องแอ่นอกขึ้นมากกว่าเดิมแล้วร้องครางอย่างไม่เป็นภาษาด้วยความเสียวซ่าน

“อ๊ะ อา..คางามิจ..”

“หวาน” คางามิพูดออกมาเบาๆแต่คนที่ได้ยินกลับหน้าแดงก่ำด้วยคำชมแล้วเบนหน้าหนี

ปากหน้ายกยิ้มน้อยๆกับท่าทางน่ารักนั่นก่อนที่จะเลื่อนสายตาลงมาเห็นส่วนอ่อนไหวที่แข็งชันของอีกคนสั่นระริกอย่างเรียกร้อง ไม่ร้องช้าริมฝีปากของคนร่างหนาก็เข้าครอบครองส่วนนั้นของร่างโปร่งทันทีจะอีกคนสะดุ้งตัวร้องครางออกมา

“อ๊า! คางามิจจิ..” คิเสะยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองแน่นด้วยความตกใจอายกับเสียงที่เผลอร้องลั่นออกไป คางามิยิ้มอย่างพอใจก่อนจะขยับริมฝีปากขึ้นลงตามใจชอบจนคนผมทองต้องขยับสะโพกตามอย่างไม่ได้ตั้งใจ

“อื้อ อื้อ อึก!” เสียงครางที่พยายามเก็บกลั้นมันช่างทรมาณเหลือเกิน มือเรียวขาวของคิเสะยื่นไปจับเส้นผมสีแดงเพลิงแน่นด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับ ปากหนาขยับเข้าออกเป็นจังหวะที่รัวเร็วขึ้นจนไม่สามารถที่จะทนไหว

“อ อ๊า..” เสียงครางดังขึ้นเมื่อริมฝีปากที่ขยับเร็วๆนั้นขยับอีกเพียงไม่กี่ครั้ง คนร่างโปร่งก็ถึงปลายทางปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าโพรงปากนั้นทันที

คางามิถอนปากออกมาแล้วกลืนน้ำนั่นเข้าไปในปากต่อหน้าอีกคนที่มองอยู่ด้วยสภาพไร้เรี่ยวแรงเต็มที ใบหน้าใสนั้นแดงก่ำกว่าเดิมเมื่อเห็นภาพที่อีกคนกลืนน้ำรักที่ตัวเองปลดปล่อยลงลำคอไป มันช่างน่าอายเหลือเกิน

เสียงหายใจหอบกระเส้าดังถี่อย่างเหน็ดเหนื่อย แต่อยู่ๆก็ต้องตกใจเมื่อมือหนาของคนผมสีแดงเพลิงนั้นจับเรียวขาขาวยกขึ้นแล้วแยกออกกว้าง ตาสีน้ำผึ้งหวานปรือปรอยนั้นเบิกกว้างทันที

“ค คางามิจจะ จ ทำ ทำอะไร..”

“ฉันช่วยนายแล้ว นายก็ต้องช่วยฉันบ้างสิ..” คางามิตอบ “แต่นายคงไม่ไหว งั้นฉันก็จะทำเอง” มือหนาปลดกางเกงของตัวเองร่นลงไปกองที่เข่าก่อนจะจับสิ่งที่ตื่นตัวและแข็งขืนของตัวเองถูไถกับช่องทางสีสวยของคนร่างโปร่งอย่างหยอกล้อ

“อ อา..” เสียงครางหวานดังขึ้นเสียงโดนส่วนนั้นของอีกคนถูไถวนไปมาอยู่อย่างนั้น ส่วนนั้นที่เพิ่งปลดปล่อยไปไม่นานของเขากลับตื่นตัวขึ้นมาอีกรอบจนคนที่แกล้งถูไถความเป็นชายอยู่นั้นยิ้มกริ่มอย่างพอใจ

คางามิจ่อส่วนแข็งขืนนั้นของตัวเองที่ช่องทางสีสวยก่อนจะค่อยๆดันเข้าไปช้าๆเพราะเกรงว่าอีกคนจะเจ็บ เนื่องจากไม่ได้เบิกทางไว้ก่อนเพราะไม่อาจจะอดกลั้นอารมณ์เอาไว้ไหว

“อ๊ะ! เจ็บ..” เสียงหวานร้องออกมาเบาๆ ใบหน้าบิวเบี้ยวเล็กน้อยด้วยความเจ็บ

“ผ่อนคลายนะ” เสียงเข้มเอ่ยอย่างอ่อนโยน มือหนาข้างนึงลูบเรือนผมสีทองสว่างเบาๆเป็นเชิงปลอบส่วนมืออีกข้างนึงก็จับแก่นกายของคนผมทองขยับขึ้นลงช้าๆเพื่อเบี่ยงความสนใจ

“อ อึก อือ..” เสียงหวานครางรับกับความสุขที่ถูกปรนเปรอให้อีกครั้ง คางามิเห็นอีกคนเริ่มเคลิ้มไปตามที่เค้าเล้าโลมก็ค่อยๆดันแก่นกายของตัวเองเข้าไปจนสุด ทำเอาคนร่างโปร่งที่เคลิ้มอยู่ผวากอดร่างกายหน้าตรงหนาแน่น

คางามิเริ่มขยับสะโพกช้าๆพร้อมกับมือหนาก็ยังคงทำหน้าที่ขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของอีกคนไปเรื่อยๆ ครางซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอหนาแล้วกรีดร้องออกมาอย่างไม่เป็นภาษาด้วยความเจ็บแล้วความเสียวซ่านที่มันปนเปกันอยู่ภายในร่างกาย

ด้วยการที่โดนรุกเร้าทั้งหน้าและหลังพร้อมกัน คางามิขยับมืออีกไม่กี่ครั้งคิเสะก็ปลดปล่อยออกมาอีกรอบ ร่างกายเริ่มอ่อนเพลียจนจะทนไม่ไหว ใบหน้าใสซุกลงกับลาดไหลแกร่งอย่างอ่อนแรงแต่เสียงครางก็หลุดลอดออกมาตามจังหวะที่คนร่างหนาขยับกาย

“คา..คางงามิจ..อ อา..จิ”

“อืม..” คางามิครางเสียงต่ำ กายหนาขยับเร่งจังหวะให้หนักหน่วงขึ้นเมื่อใกล้ที่จะปลดปล่อย แผ่นหลังบางเคลื่อนสีเข้ากับผนังห้องน้ำตามจังหวะที่ถูกกระแทก

“คิเสะ..คิเสะ..อืม”

“อา..อื้อ..”

“อื้ม!” เสียงครางต่ำดังขึ้นหนักๆครั้งสุดท้ายก่อนที่ร่างกายหนาจะกระตุกแล้วปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวคนผมทองจนไหลย้อนออกมา แก่นกายใหญ่คงค้างไว้ในช่องทางนั้นยังไม่ถอนออก

“ฮ แฮ่ก..” เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังขึ้นผสานกันไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร ทั้งสองร่างนิ่งค้างเติ่งเหมือนโดนหยุดเอาไว้ในท่าเดิม คางามิมองใบหน้าหอบหายใจสั่นๆนั้น ใบหน้าที่ดูไร้เรี่ยวแรงนั้นมันช่างเร้าอารมณ์เขาเหลือเกิน แก่นกายที่ยังคงค้างอยู่ในร่างโปร่งนั้นเริ่มขยายตัวขึ้นอีกครั้งจนคนผมทองรู้สึกได้

คิเสะมองหน้าคางามิอย่างหวั่นๆแต่คางามิกลับมองอีกคนกลับนิ่งๆ ปากบางเม้มเข้าหากันแน่นอย่างอับอาย แต่เพียงแปบเดียวเท่านั้นสะโพกแข็งแรงก็เริ่มขยับอีกครั้งทำเอาคนร่างโปร่งอ้าปากพงาบอย่างตกใจแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากส่งเสียงร้องครางรับออกไป แก่นกายเล็กที่ปลดปล่อยเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้แข็งชันขึ้นมาอีกครั้ง คางามิยิ้มอย่างพอใจก่อนที่มือหน้าจะจับส่วนนั้นไว้กับมือแล้วทำหน้าที่เดิมให้กับมัน

แล้วบทรักที่ร้อนแรงก็เริ่มดำเนินขึ้นอีกครั้งด้วยอารมณ์ที่ครุกกรุ่นของทั้งสองร่าง แล้วไม่รู้ว่ามันจะสิ้นสุดเมื่อไหร่…

[HAIKI] HATE YOU NC

[HAIKI] HATE YOU NC

“เดี๋ยวฉันจัดให้!” พูดจบไฮซากิก็โยนร่างโปร่งที่อุ้มอยู่นั่นกระแทกกับพื้นเตียงอย่างแรงพร้อมกับร่างแกร่งที่ทาบทับลงมาอีกครั้ง มือหนาฉีกกระชากเสื้อผ้าที่อยู่บนตัวคนผมทองจนขาดวิ่น ใบหน้าคมซุกลงที่ซอกคอขาวขบเม้มแรงๆจนอีกคนโอดครวญ ร่างโปร่งพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นจากการกระทำอันแสนอุกอาจนี่

“ห หยุดนะโชโงะคุง อ อย่า!”

ใบหน้าของคนร่างหนาเริ่มซุกไล้ลงมาบนแผ่นอกบาง ลิ้นร้อนลากเลียวนรอบยอดอกบางอย่างหยอกล้อก่อนที่ริมฝีปากนั้นจะครอบครองยอดอกสีสวยเข้าไป ลิ้นร้อนตวัดดูดดึงจนคนโดนกระทำตัวกระตุก

“อ๊ะ อย่า..”

“หึ นายนี่หวานดีนะเรียวตะ” ละริมฝีปากจากการหยอกเย้ากับยอดอกสีสวยมากดจูบบนริมฝีปากบางหนักๆ ร่างกายคนตรงหน้านั้นดึงดูดเขามาก มากจนทนไม่ไหว

“อย่า อย่าถอดนะโชโงะคุง อึก” คิเสะสะดุ้งไหวทันทีเมื่อมือหนานั้นเลื่อนมาปลดกระดุมกางเกงของเขาดึงมันออกแล้วโยนไปอย่างไม่สนใจว่ามันจะไปตกอยู่ตรงไหน ก่อนจะจัดการกับชั้นในตัวบางกระชากมันออกแล้วโยนตามกางเกงนั้นไป

ไฮซากิจ้องมองร่างกายขาวที่เปลือยเปล่าโดยสมบูรณ์แบบอย่างตาพราว ลิ้นหนาแลบเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหายกับภาพร่างกายขาวผุดผ่องเบื้องหน้า แก่นกายของคนผมทองด้านใต้ที่เริ่มแข็งชันขึ้นมาน้อยๆตามแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้ายิ่งทำให้ไฮซากิยกยิ้มอย่างพออกพอใจ

“ความรู้สึกไวดีนี่เรียวตะ หึหึ”

“อึก อ๊ะ ม ไม่” ร่างโปร่งครางค้านเสียงแผ่วเมื่อมือหนาข้างหนึ่งจับส่วนอ่อนไหวของเขารูดรั้งรัวเร็ว สะโพกบางแอ่นชันขึ้นตามจังหวะที่ถูกปรนเปรอ ทำเอาคนที่กระทำอยู่แลบลิ้นเลียปากกับภาพที่แสนเย้ายวนตรงหน้า

“รู้สึกว่าการกระทำกับคำพูดของนายมันจะสวนทางกันนะ หืม” ไฮซากิก้มหน้าเข้ามากระซิบใกล้ๆด้วยเสียงแหบพร่า ขณะที่มือนั้นก็ยังคงรูดรั้งไปเรื่อยๆไม่หยุด

“ช โชโงะ ค อ๊า!” เสะร้องครางเสียงหลงทันที เมื่อมือหนานั้นเร่งจังหวะรัวเร็วจนเขารู้สึกพร่ามัวไปหมด ไม่นานนักร่างกายก็กระตุกเกร็งก่อนน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมาจนเลอะมือหนา ร่างโปร่งนอนหอบหายใจถี่อย่างหมดแรง

แต่ก็ต้องกระตุกร่างอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวแทรกลึกเข้ามาในช่องทางสีอ่อนรวดเดียวสามนิ้วโดยไม่มีการบอกกล่าวอะไรทั้งสิ้น

“เจ็บ! ฮึก!” คิเสะยกมือขึ้นมาบีบไหล่แกร่งแน่นอย่างระบายความเจ็บ

“เรียวตะ นายนี่มัน..สุดยอด อืม” นิ้วเรียวขยับเข้าออกในช่องทางนั้นถี่รัว ร่างหนาครางเสียงต่ำอย่างพอใจกับช่องทางที่แสนคับแน่นนั้น นิ้วเรียวถูกถอนออกจากช่องทาง ไฮซากิปลดกางเกงของตนร่นลงไปกองที่หัวเข่า แก่นกายแข็งชันของคนร่างหนาถูไถเสียดสีกับช่องทางร้อนจนร่างโปร่งนั้นตัวสั่นเกร็ง

“ฉันจะเข้าไปแล้วนะ”

“อย่านะ โชโงะคุง ม ไม่เอา!” คิเสะพยายามถดกายหนีแต่มือแกร่งนั้นกลับรั้งสะโพกเขาไว้แน่นจนขยับไม่ได้

“อ๊า!!!” ร่างโปร่งหวีดร้องอย่างสุดเสียงทันทีเมื่อส่วนแข็งขืนของอีกคนแทรกเข้ามาในร่างกายทีเดียวจนสุด เส้นผมสีทองสว่างสะบัดไปมา ดวงตาสีน้ำผึ้งมีน้ำใสไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด

“ฮ อึก เจ็บ อื้อ!” คิเสะครางไม่เป็นศัพท์เมื่ออีกคนขยับกายเข้าออกเชื่องช้าสลับเร็วแรงตามจังหวะอารมณ์

“เรียวตะ เรียวตะ”

“อ อึก ฮึก”

ร่างโปร่งพยายามเม้มริมฝีปากแน่นไม่ยอมส่งเสียงครางออกไปให้อีกคนได้ยิน ร่างกายสั่นไหวไปตามจังหวะที่อีกคนกระแทกเข้ามาไม่หยุดทั้งเจ็บปวดทั้งทรมาณและเสียวซ่าน..

“อื้ม!”

“อ๊ะ อ๊า!!”

ร่างหนาที่ใกล้ถึงฝั่งฝันกระแทกกายใส่ร่างด้านใต้รัวเร็ว คิเสะกรีดร้องด้วยความเจ็บ เพียงไม่นานร่างสูงที่กระแทกกายนั้นอีกสามสี่ครั้งก็กระตุกกายปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางที่บอบช้ำ ในขณะที่ร่างโปร่งก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้งหนึ่ง

“ฉันเกลียดนาย เรียวตะ”

นั่นเป็นสิ่งที่คิเสะ เรียวตะได้ยินเป็นเสียงสุดท้ายก่อนสติทั้งหมดจะดับวูบไป…